To chyba najbardziej zakręcone zdjęcie, jakie do tej pory zrobiłem. Ale jestem z niego wyjątkowo dumny. Nazwałem je „Pani lasu”, bo kojarzy mi się właśnie z ogromną, dostojną i dumną panią lasu, która z rozpostartymi ramionami tańczy wirując ponad patrzącym. To tyle tytułem „co autor chciał przez to powiedzieć”.
Jak osiągnąłem taki efekt
Tu sprawa jest trochę bardziej skomplikowana niż poprzednio. A może tylko pozornie? Otóż ekspozycja była dość długa, około 1 sekundy. Eksperyment polegał na ruchu aparatem na kilka sposobów jednocześnie. We wcześniejszych zabawach poruszałem raczej tylko aparatem (góra-dół lub w osi obiektywu). Zdarzyło mi się także próbować kręcić pierścieniem zooma podczas długiej ekspozycji, co dawało elekt „wchodzenia w nadprzestrzeń” znany z serii Gwiezdnych Wojen. Tutaj oba te efekty wykonuję jednocześnie – poruszam aparatem w osi obiektywu kręcąc jednocześnie pierścieniem zooma. I efekt mamy taki jak widać. Oczywiście nie na każdym temacie taka zabawa się sprawdzi, alejak zwykle podkreślam – warto próbować, bo to fajna zabawa.
Może być to Pani Lasu albo Hern Myśliwy. Dla mnie to jednak maszkara z którą walczył Samuraj Jack w kreskówce. Bodajże „Aku” – zmiennokształtny Pan Ciemności. Zdjęcie fajne, pomysłowe. 🙂